پیچ: نوعی بست متشکل از یک سر و یک پیچ (سیلندری با رزوه خارجی) که برای بسته شدن و اتصال دو قسمت از سوراخ باید با یک مهره هماهنگ شود. به این شکل اتصال، اتصال پیچی می گویند. اگر مهره از پیچ باز شود، دو قسمت را می توان از هم جدا کرد، بنابراین اتصال پیچ یک اتصال جداشدنی است.
پیچ: ابزاری است که با استفاده از اصول فیزیکی و ریاضی چرخش دایره ای مورب و نیروی اصطکاک جسم، قطعات ظروف را به تدریج محکم می کند. پیچ یک اصطلاح رایج برای اتصال دهنده ها، یک زبان محاوره ای روزمره است. پیچ ها از ملزومات صنعتی ضروری در زندگی روزمره هستند: پیچ های کوچک برای دوربین ها، عینک ها، ساعت ها، لوازم الکترونیکی و غیره. پیچ های عمومی برای تلویزیون، محصولات الکتریکی، آلات موسیقی، مبلمان و غیره؛ پیچ های بزرگ برای مهندسی، ساخت و ساز، و پل ها، مهره ها. تجهیزات حمل و نقل، هواپیما، تراموا، اتومبیل و غیره برای پیچ های بزرگ و کوچک استفاده می شود.
موارد استفاده از پیچ و مهره در مکان های مختلف استفاده می شود. پیچ ها به دقت بالایی نیاز ندارند. مگر اینکه نیازی به تطابق وجود داشته باشد، پیچ ها معمولاً به راحتی جدا می شوند، دقت ماشینکاری پایینی دارند و توسط مواد اتصال محدود نمی شوند. آنها به طور گسترده استفاده می شوند و پیچ و مهره هایی که نیاز به تطبیق دارند می توانند بارهای جانبی را تحمل کنند. پیچ ها از نظر ساختار فشرده هستند، اما نمی توان آنها را به طور مکرر جدا کرد و نمی توانند نیروهای زیادی را تحمل کنند.
از نظر ساختاری: پیچ ها دارای سبک های مختلفی از "سر" هستند. گل میخ ها "سر" ندارند. پیچ ها نیز سبک های مختلفی از "سر" دارند، اما ساختار "سر" متفاوت است و "سر" پیچ ها به طور کلی دارای بست هستند. شکاف‌ها، سوکت‌های شش‌ضلعی، و غیره، پیچ‌های سفت‌کننده دستی، دارای الگوی پیچ‌دار روی «سر» خواهند بود. این باعث می شود که اندازه پیچ کوچکتر شود. کاربرد: پیچ و مهره ها معمولاً به صورت جفت با مهره ها برای سوراخ ها استفاده می شوند که پس از آسیب به راحتی قابل تعویض هستند. ناودانی‌ها نیز معمولاً همراه با مهره‌ها استفاده می‌شوند که بیشتر برای سوراخ‌های کور استفاده می‌شود و قطعات متصل باید مرتباً جدا شوند. پیچ ها نیز بیشتر برای سوراخ های کور، زمانی که کانکتور جدا می شود، استفاده می شود.